- wymijający
- wymijający {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. IIb {{/stl_8}}{{stl_7}}ZOB. wymijająca wypowiedź {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wymijający
Look at other dictionaries:
wymijający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. wymijać (p.) wymijający w użyciu przym. «wykrętny, zagmatwany, niejasny, niepełny» Wymijająca odpowiedź … Słownik języka polskiego
dyplomatyczny — dyplomatycznyni 1. «dotyczący dyplomacji, odnoszący się do dyplomacji lub dyplomatów, należący do dyplomacji» Stosunki dyplomatyczne. Przedstawiciele dyplomatyczni. Wiza, nota dyplomatyczna. Służba dyplomatyczna. Kariera dyplomatyczna. Język… … Słownik języka polskiego
unikowy — przym. od unik Wykonać manewr unikowy. przen. «unikający konkretności, wymijający; uchylający się przed odpowiedzialnością» Zachowanie unikowe. Odpowiedź unikowa … Słownik języka polskiego
zbyć — dk, zbędę, zbędziesz, zbądź, zbył, zbyty zbywać ndk I, zbyćam, zbyćasz, zbyćają, zbyćaj, zbyćał, zbyćany 1. «sprzedać, odstąpić coś za pieniądze; pozbyć się czegoś przez sprzedaż» Zbyć ziemię, posesję. 2. «zareagować na czyjeś pytanie, czyjąś… … Słownik języka polskiego
